τόνθων

Α

(κατά τον Ησύχ.) «παρὰ Κορίννῃ ἐπὶ νωτιαίου κρέως τὸ ὄνομα».

[ΕΤΥΜΟΛ. Η λ. συνδέεται με τον τ. τένθης* «λαίμαργος» με φωνηεντισμό -ο- και έχει σχηματιστεί πιθ. μέσω αμάρτυρου τ. *τόνθος με επίθημα -ων (πρβλ. γρόνθων: γρόνθος)].